Het witte zusje van 'Penny's Pink' en 'Anna's Red' en natuurlijk vooral 'Molly's White'.
De bloemen zijn komvormig en hebben een licht groene waas, net als Molly.
Compact en aankijkend.
Ik ben hier erg enthousiast over omdat in deze kruising ook bloed van de kleurrijke Helleborus orientalis zit; een doorbraak. Vandaar ook dit levendige roze van deze in 2013 geintroduceerde kruising ook wel bekend als Rodney Davey Marbled Group.
Het geaderde blad komt van een ander van de vele voorouders. In het voorjaar zijn die aderen diep roze, in de zomer zilver.
Spannend blad en bloedmooi.
Witte bloemen en donkergroen leerachtig blad laag en kruipend. In tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd geeft ook deze de voorkeur aan een iets zonnigere en vrij droge standplaats.
Helleborus x orientalis is wat vitaler, groeikrachtiger, dus ook veel groter.
Geschikt voor verwildering in een natuurlijke tuin.
Dit was een paar jaar geleden de eerste vegetatief vermeerderde zwarte Helleborus.
En het is nog steeds een van de allerbeste.
Gezond, groeikrachtig en lang bloeiend met diep diep diep donkere bloemen.
Het blad is in het voorjaar bruin-groen.
Freaky bloem.
Dit zusje van 'Black Petticoat' is de meest zwarte dubbele van allemaal.
Nog een vleugje donkerder dus, bijna matzwart.
Bloei van zwarte Helleborus is meestal iets later dan de rest.
De contrasterende helder gele meeldraden versterken het 'Ruse effect' van mijn favoriete zwarte. Het jonge blad is ook donker.
'Ruse Black' is een diep donker zwarte Helleborus uit in-vitro vermeerdering. Ze zijn dus allemaal even spectaculair donker zwart.
Sterk en makkelijk.
Een selectie van het Wilgenbroek met aanvankelijk witte en later crème roze bloemen.
Deze kan al vanaf december bloeien en je mag ze eventueel de eerste winter binnen houden waar je maandenlang plezier hebt van de bloemen. Plant ze vervolgens op een warm zonnig plekje in je tuin.
Uitgebloeide bloemen kleuren chocolade bruin en blijven zo nog lang mooi.
Bijzonder rijk en lang bloeiend.
Dit is net als 'Candy Love' een selectie van Het Wilgenbroek. Beide bloeien lang en rijk met grote crème witte bloemen.
'Candy Love' heeft een roze waas over de bloemen.
Het grote leerachtige blad blijft zomer en winter.
Mag de eerste winter ook binnen bloeien, daarna naar buiten op een zonnige warme standplaats.
'American Revolution' is zo donkerbruin dat het op een afstand zwart lijkt.
Daglelies zijn over het algemeen zeer makkelijke planten. Leuk om te weten is dat de bloemen en de knoppen eetbaar zijn behalve die van de dubbelbloemige vormen.
Mooi kleurmonument.
Daglelies zijn volgens een bevriende sjieke Engelse tuindame not done. Althans dat vond haar moeder. Ze zouden ordinair zijn.
Ze zijn in ieder geval gemakkelijk en onverwoestbaar en als ze niet al te bont veel kleurig zijn vind ik ze absoluut kunnen.
Zeker in zo'n classy kleur.
Bovendien zijn de bloemen eetbaar
Een introductie van Heemskerk in 2006. Op zoek naar de donkerste daglelie, zijn we dat niet allemaal?
Grote diep donkere bloemen.
Half bladhoudend.
Bijna echt wit, wat uitzonderlijk is voor daglelies aangezien ze zelf het liefst geel lijken te zijn.
De keel zorgt met haar groene waas voor diepte.
Daglelies zijn onverwoestbare planten die op den duur stevige voor onkruid ondoordringbare pollen vormen.
Het eeuwige leven.
Een buitenbeentje afkomstig uit het noorden van Japan.
De bloemen zijn heerlijk, rauw of gestoomd.
Ze openen 's avonds en geuren naar spirea.
We dachten al vaker dat we de aller aller donkerste hadden gevonden.
Maar toen we deze zagen waren we toch weer echt onder de indruk.
Gevonden door Dirk Scheys en geïntroduceerd in 2010.
Het blad heeft een antraciet matte glans.
Of hoe noem je dat? Je moet hem zien.
Even makkelijk als de rest.
En weer een nieuwe donkerste van allemaal.
Het blad is glanzend diep donker, bijna zwart van boven en purper van onder, met een golvende rand.
De fijne kleine witte bloemetjes zijn geliefd bij insecten.
Uitstekend winterhard, hoewel oorspronkelijk uit Mezico.
Alweer een nogal nieuwe, maar nu met de vreemdste bladkleur ooit gezien.
Wel heel leuk dit. Daar kan je vast van alles mee in frisse combinaties.
De bloemen zijn onbeduidend, in tegenstelling tot het opvallende blad.
Veelkleurig purperklokje. Het blad kan tegelkijk roze, geel, oranje en rood zijn. In de loop van het seizoen kan de plant er door de veranderende temperaturen heel verschillend uitzien.
Sterke, bijna bladhoudende planten met slechts een natuurlijke vijand; de taxuskever.
Zoet spul.
Die diepst donkere van het hele stel.
Purper en bruin vloeien samen tot een soort van zwart.
De glans versterkt het effect.
Enige natuurlijke vijand van deze wintergroeier is de Taxuskever.
Heucherella is de kruising van Tiarella met Heuchera. Het zijn makkelijke bladplanten. Ze verdragen zowel koude als hitte uitstekend en zijn aantrekkelijk voor nuttige insecten. Het blad van 'Buttered Rum' is bij warm weer oranje, in koude periodes nemen rood-roze tinten het over.
Wij houden wel van wat warmte in een bonte border.
Heucherella is een kruising tussen Tiarella en Heuchera. Deze heeft intens rood eikenblad dat in de zomer onder invloed van de temparatuur naar olijf-groen.
In milde winters is ze bladhoudend en na de winter gaat ze al vroeg aan de groei.
De piepkleine bloemetjes zijn wit en worden goed gevonden door bijen.
Volgens sommigen 'de ultieme bladplant'. En inderdaad indrukwekkend, dit grote, fijn ingesneden vurige blad.
Onder invloed van lage temperatuur worden de kleuren intensiever.
Het hart is kaneelkleurig, naar de randen wordt het blad oranje-roze.
Mijn meest vurig kopje thee.
Oorspronkelijk komt dit schatje uit de berggebieden van Noord-, Oost- en Zuid-Europa. In Nederland en België komt ze hier en daar verwilderd voor.
Het grondstandig rozet is behaard vandaar de naam Hieracium (wollig). Ze kruipt niet hinderlijk verder met wortelstokken en zaait zich sporadisch uit via schattige pluisjes.
Ze is waardplant voor Kleine Vos, Morgenrood en kleine Parelmoervlinder.
We laten ze hier ook verwilderen in een van onze biotoopjes.
'Friesdorfer Orange' is een professioneel ras met grote oranje vruchten en sierlijk grijs blad..
Alle duindoornbessen hebben een zeer hoog vitamine C gehalte. Ze rijpen vanaf augustus.
Duindoorn heeft stekels en kan als een ondoordringbare haag worden ingezet.
In tegenstelling tot de meeste andere rassen is 'Friesdorfer Orange' zelfbestuivend. Ze kan ook andere rassen bestuiven waarbij de bestuiving vaak nog beter is dan wanneer je twee dezelfde plant.
'Leikora' is een rijkdragend vrouwelijk professioneel productie ras met smal zilver blad.
De bessen rijpen in september en zijn zeer rijk aan vit CAEKB... en geschikt voor consumptie maar je kunt ze ook voor de vogels laten hangen. Ze blijven dan tot eind januari kleurrijk.
Voor betere bestuiving heb je nog een mannelijke plant nodig, zoals: 'Pollmix'. Een per negen is voldoende.
Om te zorgen dat Duindoorn goed vrucht draagt plant je voor elke 9 vrouwelijke planten een mannelijke.
Dit is de meest gebruikte stuifmeeldonor voor dat doel.
Wel onopvallende mannelijke bloemetjes en heerlijk smal glanzend zilver blad, maar geen bessen dus.