Deze opmerkelijke recente introductie met geveerd blad is in omloop als Salvia nemorosa. Het blad verraadt echter dat dit gekruist is met de Joegoslavische Salvia jurisicii. En dat was een bijzonder goed idee van de vinder, Jan Kraan. Haar habitus is wat compacter, minder los, dan Salvia jurisicii. Salvia nemorosa bloed lijkt qua textuur dominant. Ze bloeit vroeg en kan herbloeien wanneer je haar na de eerste bloei terug knipt.
Leuke nieuwigheid.
Deze opmerkelijke recente introductie met geveerd blad is net als haar zusje flamingo in omloop als Salvia nemorosa. Het blad verraadt echter dat dit gekruist is met de Joegoslavische Salvia jurisicii. En dat was een bijzonder goed idee van de vinder, Jan Kraan. Haar habitus is wat compacter, minder los, dan Salvia jurisicii. Salvia nemorosa bloed lijkt qua textuur dominant. Ze bloeit vroeg en kan herbloeien wanneer je haar na de eerste bloei terug knipt.
Leuke nieuwigheid.
Deze Chinese salie is een van mijn oudste favorieten. Ze heeft grote opvallende bloemen in geel met een bijna zwarte onderlip.
Bijzonder, makkelijk en betrouwbaar mits ze in de winter niet te nat staat.
Dit soort Chinezen heeft dikke vlezige wortels die genieten van een winter met een elfstedentocht.
Voor deze plant werden we lang geleden voor het eerst op Bingerden met goud onderscheiden. Het jaar daarna was dat onze eigen introductie Salvia 'Royal Bumble'.
Dit soort Salvia uit de Microphylla groep zijn meestal half winterhard. Dat betekent dat ze een strenge winter niet overleven in de volle grond maar makkelijk een tijdje -10 verdragen. In pot zijn ze dus makkelijk te overwinteren.
Deze heeft een heerlijke kleur en bijna zwarte stelen.
Ze lijkt op 'Nachtvlinder' maar heeft iets grotere bloemen.
Dit is de sensatie van 2019, deze uitzonderlijke nieuwe tweekleurige Salvia.
Ze is 'gevonden' door een amateur veredelaar uit Norfolk waar we nog veel meer moois van mogen verwachten.
In een flinke pot heb je er de hele zomer plezier van. Ze verdraagt tot ongeveer -12 en maakt dus ook in de volle grond een kans.
'Hot Lips' was blijkbaar zo'n succes dat ze nu allemaal zusjes blijkt te hebben in een net even iets ander kleurtje. Ze kunnen allemaal onder invloed van de temperatuur soms helemaal wit of helemaal roze-rood worden. Dat komt vanzelf weer goed. We durven ze inmiddels ook in de volle grond te planten omdat ze tenminste -11 verdragen. Ze worden dan zo geweldig dat we het risico van een strenge winter op de koop toe nemen.
Een kersenkus.
Eindelijk terug van weggeweest; deze heerlijk zachte hoge hemelsblauwe.
De bloemen zijn 2-3 cm lang aan lange aren.
Ze bloeit vanaf juni door tot de eerste vorst. Salvia guaranitica is een plant die na jarenlange ervaring gewoon winterhard durven noemen. Ze sterft in de winter tot de grond af, de wortelknollen kunnen veel hebben. Maar ze doet het ook goed als potplant.160
De verbeterde 'Black & Blue' van Blooms is compacter, iets minder hoog en bloeit iets eerder.
De stelen zijn net zo zwart.
Een half winterharde plant die zeker tot -10 verdraagt. In pot overwinter je ze dus gemakkelijk in een koele donkere ruimte.
Met iets meer moed overwinter je ze ook in de volle grond misschien wel met succes.
Deze reus werd als zaailing gevonden in een Belgische tuin en in 2019 geïntroduceerd. Ze lijkt erg op 'Black & Blue' maar is nog groter en heeft nog iets zwartere knoppen en stelen.
Er zijn veel Salvia die uitstekend winterhard zijn maar de meest spectaculaire zijn soms op het randje. De kans op succes is voor deze redelijk groot, net als de plant. Ze sterft in de winter tot de grond af en kan dus worden afgedekt. Maar ze mag ook in pot.
Ik was al groot fan van Salvia guaranitica toen we ze nog binnen overwinterden. Nu blijkt dat ze de winter in de volle grond goed doorstaan ben ik helemaal in mijn nopjes. Ze staan allemaal in onze Salvia border en doen het daar fantastisch.
'Purple & Bloom' is een compacte vorm, net als 'Black & Bloom' en kan dus ook in pot.
Ze bloeit zeer rijk en lang aan donkere stelen.
Officieel half winterhard maar zeer kansrijk in de volle grond.
Ik ben niet de enige fan van Guaranitica salie. Ze raken altijd snel uitverkocht.
Het zijn grote planten met grote bloemen, op een enkele dwergvorm na. Hoewel ze oorspronkelijk uit Zuid Amerika komen zijn de meeste hier redelijk winterhard. De Rockin' serie is recent geselecteerd op vroege bloei en compacte groei.
Sky Blue wordt maar ± 85 cm. Het contrast tussen de bijna zwarte stelen en heldere bloemen is fantastisch.
Groot en indrukwekkend met lange bloeiaren waaraan diep paarse bloemen uit zwarte knoppen komen. Kruising van Salvia guaranitica met Salvia gesneraeflora, ontstaan in Huntington botanische tuin, California, Kuipplant, verdraagt minimaal -10o C wellicht veel meer. We hebben ze jarenlang in de vollegrond gehad.
Deze mist de bolle knop bovenin zo typisch voor Salvia involucrata 'Bethelii' Ze groeit strak opgaand en bloeit met lange losse aren.
Gevonden in de tuin van Betsy Clebsch die helemaal uit puilt van de Salvia's dus mogelijk toch een kruising. (S. involucrata x S. chiapensis, of x S.microphylla?)
Niet volledig winterhard, dus in pot en boven -10 overwinteren in de koude kas.
Potten vuurwerk dus dat alleen de dappersten ook in de volle grond durven proberen.
Gekke dikke roze-rode bloemknoppen die zich afrollen in een bloemaar terwijl ze verder zwellen. Rode stengels, roze schutbladeren, lange meeldraden. Door de vele bloemen zijn in het najaar de bloemstengels zo zwaar beladen dat ze bij een stevige storm nog wel eens van de pot kunnen worden geblazen. Zet ze luw en overwinter ze boven -10.
Voor ons een klassieker.
Deze Joegoslavische soort is een van de teerste en meest romantische in het geslacht met fijne kleine bloemetjes. (De kleinste bloemen heeft Salvia tillifolia.) Geveerd fijn grijsgroen blad, gemengde pastel kleuren, wit, roze of licht blauw, die vanzelf mooie combinaties vormen, wolken fijne bloemetjes.
Mag in de winter niet te nat staan. Winterhard, kortlevend.
Net als sommige Franse tijmen heeft Spaanse Salie dat grote beetje extra warmte in de geur.
Salvia lavandulifolia bloeit rijker dan Salvia officinalis, heeft smaller blad en is veel aromatischer, licht mentholachtig met een vleugje Eucalyptus. Verder lijken ze in alles op elkaar.
Alleen al voor de bloemen moet je deze planten, en dan ook nog voor je keuken.
Heerlijk toch, dat contrast van de donkere stengels en knoppen en een zomer lang rijk bloeiend met zoete roze bloemen.
Een schatje uit de microphylla /greggi / x jamensis groep die officieel half winterhard zijn maar onze mildere winters steeds beter doorstaan. Ze kunnen buiten hun blad verliezen en weer uitlopen. Helemaal veilig zijn ze in een pot in de koude kas.
Knip ze in het voorjaar terug en herhaal dat eventueel in ze zomer.
Ongezien uitplanten.
Op zoek naar de beste blauwe onder de half winterharde Mexicaanse Salvia kwamen we deze rijk bloeiende selectie tegen.
Het blauw is uitstekend we missen nog de donkere stelen waar we in eigen selecties voor kiezen. Maar het is een heerlijke potplant die makkelijk te overwinteren is. Steeds meer worden dit soort Salvia ook gewoon in de volle grond gelaten en overleven daar de winter, maar ik durf dat nog niet te beloven.
Het vliegend spul is er erg blij mee.
Ik snap het ook niet precies waarom we nu de aarde zo opwarmt opeens een plantaardige warmteminnaar moeten inzetten voor verkoeling.
Het is de allernieuwste witte. De witte Mexicanen die we tot nu toe hadden stelden soms teleur. Deze is veel beter, mooi compact, vol en rijk bloeiend.
Ik had hem misschien eerder 'Sombrero' genoemd maar het is een heerlijk ding.
'Amethyst' is heel elegant vanwege de zeer lange bloeiaren. De bloemen zijn charmant, licht roze, calyx en stelen trekken het strak met hun donker purper-rood.
Hoger dan de meeste cultivars van Salvia nemorosa en betrouwbaar genoeg voor grote groepen.
Knip ze terug voor je op vakantie gaat. Als je terugkomt bloeien ze weer.
Indrukwekkende langgerekte statigheid.
De allermooiste Salvia nemorosa aller tijden.
Met name vanwege de contrasterende donkere, bijna zwarte stengels met donker paarsblauwe bloemen.
Dank je Beate, super spul!
Ik zou deze nooit laten staan. Maar jullie hebben die keus.
Deze is opmerkelijk compact en sterk uitstoelend.
Een super dwergvorm met een felle kleur.
Kleiner kan niet, in geen 1000 jaar.
Dus hiermee zit je voorlopig goed als het kort moet zijn.
Ik vind hem vooral zo stevig.
Een tamelijk donkere jongen. Die misschien wat snel verbloeit.
Daarvoor compact en zeer rijk bloeiend, want die dingen gaan vaak samen.
Knippen zorgt wel voor herbloei.
De best verkochte vaste plant aller tijden is deze eerste van Ernst Pagels. Hierdoor kreeg hij waarschijnlijk de smaak te pakken.
Het verhaal gaat dat Karl Foerster een zakje zaad aan Pagels gaf met de mededeling: "Da, sieh mahl was drin steckt!" Ernst Pagels selecteerde 'Ostfriesland' uit de zaailingen. Niet alleen zegt dat iets over het zaad maar vooral toch ook over het selectief vermogen van Ernst Pagels.
'Ostfriesland' is een rijke bloeier.
'Plumosa' zoals ze meestal wordt genoemd heeft bloemaren die zo gevuld zijn dat de bovenkant van de plant een grote bordeauxrode dot bloemen is. Feitelijk zien we niet de bloemen maar de schut-, de kelk en de steunblaadjes.
Graag zo zonnig mogelijk en droog planten. Het zusje van deze, 'Schwellenburg', is iets meer opgaand en losser vertakkend, minder zwaar gevuld.