Sedum vond ik vroeger maar stom.
Tot Ewald kwam met zijn 'Matrona', toen ben ik er beter naar gaan kijken.
'Hab Grey' is sindsdien een van mijn favorieten.
Heerlijk grijs blad en citroengele bloemen.
Geen gedoe; de soort komt uit Siberie.
De hele zomer bloeiend in crème-geel met een donker geel hart. Grote pollen rechtopstaande plat blad in waaiers als bij de verwante irisachtigen. Het is een pastelgeel dat borders een onopvallende warmte injectie geeft. Dat noemen wij ook mediterrane uitstraling. En het biedt ook voor combinaties in die sfeer veel perspectief.
Maar, oorspronkelijk uit Argentinië.
Vooral toch een siervrucht hoewel anders beweerd wordt.
Afschuwelijk bitter. Zijn er Ethiopiërs in de zaal die kunnen uitleggen wat we met die bitterheid moeten?
Bijzonder en mooi mini auberginetje. De vruchtjes zijn 8 cm lang en groen gestreept. Helemaal rijp wordt de groene streep donker oranje.
Ze zijn nogal bitter, niet wat we gewend zijn.
Zullen we het een siervrucht noemen? Je kunt ze in ieder geval lang bewaren.
Van oorsprong Oost-Afrikaanse soort met latere bron in Turkije. De vruchtjes zijn 4-5 cm doorsnee en hebben de sierlijke vorm van een geribd pompoentje. De kleur is via groen naar oranjerood. Eetbaar in onrijpe staat. De 150 cm hoge planten (kas) dragen zeer rijk!
Deze hebben we nog niet geproefd, maar hij zou wel eens net zo bitter kunnen zijn als 'African N'Goyo'. Gedroogd ook heel origineel als kerstbal.
Een van onze favoriete groenten. Met kerstomaten over de pasta of met bechamel en tomatensaus uit de oven bij rijst. Of gewoon in de pastasaus.
Ze zijn prima buiten te telen, hebben geen last van enge ziektes.
Heerlijk handzame auberginetjes waar je mooi regelmatige schijfjes kunt snijden. Ze worden ongeveer 15 cm lang.
Deze vorm komt oorspronkelijk uit India en werd door Hindoestanen meegenomen naar Suriname.
Laat ze niet te rijp worden, je wil er niet te veel zaad in.
Lukken in een warme zomer ook buiten.
Sterk en oud landras met halflange, dieppaarse vruchten.
Makkelijk buiten te telen. Hoewel je in de kas meer oogst.
Misschien is dit wel de beste voor buiten.
Paars gestreepte witte aubergines.
Ik ben zelf geen groot fan van de witte. Misschien is dit een redelijk compromis.
Lekker langwerpig wel.
In India worden ze jong, met steel en al in cocosmelk gegaard voor een soort aubergine curry.
Het is een trage starter maar eenmaal aan de gang gemakkelijk rijp te krijgen.
Ze zijn zo groot als een pingpongbal en geweldig getekend.
Er wordt wel beweerd dat ze goed smaken.
Je zou ze jong moeten eten.
Ik geloof daar nog niet echt niet in, een kikkervisje in mijn keel. Ook als is ze bittervrij met mooi wit vlees en ideaal voor Thaise gerechten.
Daar is ze veel te mooi voor. Ik ben dol op deze kikker.
Mijn Italiaans begint langzaam wat te worden. Dit is natuurlijk de 'Ronde Witte Roze gevlekte' aubergine.
De grote bolronde vruchten met stevig vruchtvlees en weinig zaden beginnen wit, naarmate ze rijpen verschijnen de roze-violette strepen.
Het bolronde type kennen we al van 'Violetta di Firenze', mijn favoriete aubergine.
Melanzane alla parmigiana is een van mijn favoriete gerechten.
Een historische heerlijkheid. Dit oude ras geeft grote bolronde, iets geribde vruchten die via wit naar een diep lavendellila afrijpen.
Het smakelijke vruchtvlees is stevig en smaakt romig. Weinig hinderlijke zaden in de vruchten. Zo'n acht vruchten per plant mag je verwachten. Buitenteelt heeft goede kansen.
De aller lekkerste variëteit van mijn favoriete groente.
Een geweldige snijbloem en als zodanig ook professioneel geteeld. Maar natuurlijk ook zeer geschikt voor je border.
Nu eens niet dat harde geel waar de meeste guldenroedes last van hebben.
Voor grote wattige groepen en royale boeketten.
'Newleaze Coral' heeft net als 'Childerley' een vrij lastig definieerbare kleur. Maar het mag hier gerust rood heten. Ook deze mini Lavatera heeft over een zeer lange periode massa's kleine bloemetjes die 's nachts sluiten.
Ze hebben beslist doorlatende grond nodig om lang te leven. Ze kunnen zelfs in een milde winter hun blad houden. In het voorjaar diep terugknippen.
Lieflijk subtiel en toch een stoere prairieplant.
Deze orchidee is geschikt voor verwildering in grasland. Ze zaait zich uit maar kan ook gedeeld worden
Bloeit laat en lang. De bloemen zitten in een spiraal om de stengels en geuren naar vanille met een ondertoon van anijs.
Ze gaat in de zomer in rust.
Komt wild voor in heel Europa en in het ZO van de VS. Zowel in vochtige bossen als schraal grasland. In Nederland is ze sterk afgenomen en nu zeer zeldzaam.
Grote donker koper-kleurige aren aan stevige stelen. Statig robuust rechtopstaand en hard groeiend. Dus ook geschikt als zicht belemmering.
Een gezond gras met breed blad voor elke, maar bij voorkeur niet te vochtige grond.
Het blad lijkt iets op bamboe of riet. Het kleurt in de herst oranje-rood. Dat is ook kleur.
Siberisch hard.
Clusters wollige bloeistengels, zwaar grijsviltig behaard en reuzen blad maken hier een beste bodembedekker van.
Dit is de meest grootbladige vorm van de ezelsoren, indrukwekkend en zeer bruikbaar in een groot massief van grijs.
Heerlijk blad voor je tuin en je zachte bovenlip.
Witgrijs wollig behaard blad met daarboven clusters wollige bloei stengels zonder zichtbare bloemen. De bloemen worden, net als bij een schapendoes de ogen, door het haar verbloemd.
Hele plant zwaar grijs viltig behaard.
Ik vind ze prachtig, zacht en effectvol.
Een rijk bloeiende zacht oudroze selectie van kwekerij Kabbes.
Opmerkelijk strak rechtopstaand.
Deze zeer betrouwbare gemakkelijke vaste plant vormt op den duur stevige pollen.
Pinky is een trotse betrouwbare kanjer die ik iedereen aanbeveel.
Rechtop groeiende pollen smal bleekgroen blad met feestelijk in golven horizontaal kronkelende aren. Vanwege de dynamiek vrijwel onmogelijk te fotograferen.
De eerste keer dat we het zagen ruim 15 jaar geleden, waren we zo overweldigd door dit fantastische gras dat we zelfs vergaten het te fotograferen.
Bijna iedereen die ze zag tijdens onze lavendeldagen vroeg er naar. Helaas zijn ze dan vaak al uitverkocht. Nu zijn ze er weer.
De steriele kruising van Symphytum officinale x asperum. Lawrence?D?Hills, stichter van de Henry Doubleday?Research?Association (proefstation voor bio landbouw), verzamelde smeerwortels in zijn tuin in Bocking. Hij selecteerde tot 3 m diep wortelende klonen, bedoeld om mineralen uit de ondergrond terug in de kringloop te brengen. 'Bocking 4' wordt vooral ingezet als diervoeder. Maar kan natuurlijk ook als meststof worden ingezet. Bijvoorbeeld in de voor van je pootaardappels, of als gier.
#14 wortelt tot 2,5 meter diep
#4 wortelt tot 3 meter diep