Mijn favoriete heemplant heeft het in onze wilde berm wat lastig vanwege de voor haar te rijke grond. Op wat schrale zandige grond doen ze het beter. Bij ons worden ze wel reusachtig groot. Ik zag ze de buurt van Namur in grasland waar ze maar 20 cm hoog werden.
Op open plekken kan ze goed uitbreiden.
'Sweet Scarlet' is een zelfbestuivende Oekraïense selectie met wat grotere en veel zoetere vruchten dan de wildvorm.
Deze zeer winterharde struik bindt stikstof uit de lucht en kan daarom op elke grond groeien.
De vruchten rijpen in juli en kunnen rauw worden gegeten, maar worden meestal verwerkt tot jam.
Ze vormen een dicht gewas en zijn daarom ook geschikt als haagplant.
'Jewel' is een selectie met wat grotere eetbare, zoete aromatische besjes die vanaf september rijpen. Ze is bladverliezend, maar loopt al vroeg uit met glanzend zilver blad.
Haar kleine, heerlijk geurende bloemetjes zijn erg geliefd bij bijen.
De wortels leven in symbiose een een stikstofbindende bacterie waardoor de bodem wordt verrijkt.
Een voedselbossers favoriet.
Een orchidee met een enorm verspreidingsgebied maar bij ons toch schaars en beschermd.
Ze houdt van vochtige kalkrijke grond zoals je ze in duinmoerassen en de kalkmoerassen bij Brussel wel tegenkomt.
Iets echt bijzonders voor je vochtige plekje.
Deze Griekse reigersbek is ook bij ons winterhard mits ze een plekje in de rotstuin, of op doorlatende, niet te natte grond mag staan.
Ze heeft heerlijk fijn geveerd grijs-groen blad en van voorjaar tot het eind van de zomer zomer geurende, zacht gele, bijna witte bloemetjes.
Een mediterraan pareltje.
Deze kruising van Eryngium bourgatii met een onbekende soort heeft net als Eryngium bourgatii 'Picos Amethyst' diep donkere schermen. In het wild zijn zie je ze vooral met grijs-zilveren schermen.
Ze zijn goed vast en uitstekend winterhard. Soms verliezen ze na de bloei hun blad maar dat loopt meestal voor de winter weer uit.
Eryngium behoren tot de beste bijen- en vlinderplanten.
Wat zachter van kleur dan 'Big Blue'. De schijnbloem, het 'sterretje', eigenlijk zijn het steunblaadjes, is groter en fijner gesneden.
Het zijn gemakkelijke, betrouwbare vaste planten. Als het blad na de bloei geel wordt mag je het helemaal wegknippen. voor de winter loopt het weer uit.
Eryngium is super en het is leuk dat het sortiment nu in beweging komt.
Een ingetogen, maar excellente textuurplant uit de Amerikaanse tallgrass prairies. Geschikt voor droge zonnige borders. Het lange gladde spits getand blad vormt flinke rozetten en lijkt inderdaad op dat van agave.
Ze bloeit met groen-witte bolle schermpjes van 1,5 cm op een lange stevige, vertakkende steel en is prima winterhard.
Een bijzondere, wat mysterieuze sfeerplant.
Kruisdistels behoren tot een van mijn favoriete geslachten. Met de toevoeging van Zuid Amerikaanse soorten gaat een nieuwe wereld open. Deze lijkt een soort mini uitvoering van Eryngium pandanifolium. ze is in alles fijner, maar heeft ook spits, yucca achtig blad en vertakkende bloemstengels met rode, in dit geval klein, maar fijne bloemhoofdjes. Ze verdraagt al jaren de winter in kleine potjes buiten op ons kweekveld hoog in de Aalbeekse bergen.
Sterk vertakkende bloemschermen met stevige prikkels. Zelf uitzaaiend, dus zeer gemakkelijk. Het is verrassend waar je ze telkens weer tegenkomt. Mocht je de onwaarschijnlijke wens ontwikkelen dit spontaneren niet langer te tolereren dan is dat ook goed te doen. Bij ons doet ze het geweldig in de wilde berm langs ons hoofdpad. Mevr. Willmott, de Victoriaanse tuindame, zaaide deze plant stiekem in tuinen die ze bezocht, twee jaar later was dit haar spook.
Een heerlijk makkelijk zilver tuinornament.
In 2001 maakten we voor het eerst kennis met de verbluffende Eryngium pandanifolium. 'Physic Purple' voegt daar nog wat kleur aan toe met haar purperen bloemhoofden. Ze is gigantisch, spectaculair en bijzonder. Spits zwaardvormig blad met daaruit zeer lange vertakkende bloemstengels.
Wel een beetje op het randje wat winterhardheid betreft, maar -12 zou ze moeten doorstaan.
Ze zijn zo leuk en makkelijk die schijndistels. Ze zijn meer verwant aan peterselie dan aan distels maar dan met sierlijke stekels.
Dit is een schattig en makkelijk klein dwergje dat een mooi rond bolletje vormt met talrijke blauwe schermpjes.
Kabouterkruid.
De lang verwachtte opvolger van 'Jos Eijking' ('Saphire Blue') die iedereen zo bewonderd heeft in de border bij onze winkel.
Gevonden in Preston, Lancashire, met wat grotere en misschien wel nog blauwere bloemen doet 'Big Blue' zeker niet onder voor de al zo fantastische 'Jos'.
Even sterk, betrouwbaar vast en combineert met alles.
Een van mijn allerliefste planten.
Eryngium x zabelii is de kruising van Eryngium alpinum x bourgatii met typisch veel grotere bloemhoofden dan beide ouders. Deze nieuwe werd gevonden door kwekerij Arends uit Ronsdorf.
'Violetta' heet zo vanwege het vleugje purper in de donkere stengels en bloermkroon.
Dat maakt ze misschien wel de donkerste van allemaal.
Erysimum is normaal een voorjaarsbloeier. Deze verbetering van 'Bowles Mauve' bloeit door tot de herfst.
In een milde winter kan ze haar glanzend grijs-groene blad houden. Ze heet muurbloem omdat ze graag voor een warme zuid-muur staat.
Ze is ook wel wat vorstgevoelig en vraagt dus een beschutte standplaats.
We hebben hier lang over getwijfeld.
Want koniginnekruid hoort gewoon groots te zijn, de bloemschermen net zo.
Maar deze belooft dat waar te maken in de kleinere tuin.
De bijen en vlinders zijn bijzonder blij met deze late dracht.
Een reusachtige landschapsplant voor de grotere tuin. Grote witte wolken in de nazomer. Subtiel, groots en heerlijk makkelijk en onderhoudsarm, precies wat je nodig hebt in een grote tuin.
Bijen hebben hier een bijzonder late dracht aan.
Geweldig materiaal voor grootse composities.
Een zeer makkelijke plant met veel impact. Fors, sfeerbepalend en standvastig maar ook compact en bloeirijk. Met dank aan Piet Oudolf voor de introductie in 2013.
Als in het najaar deze wolken op kleur komen brengt dat de tuin in een heel andere fase en sfeer. Het verrast me elk jaar weer aangenaam hoe alles ongemerkt ingrijpend veranderd.
Als je er plaats voor hebt; planten.
Deze bevelen wij aan voor droge moeilijke plekken waar anders niets meer wil groeien. De stolonen kruipen zelfs op de ongunstigste plekjes nog gestaag maar niet problematiisch verder.
Het blad ontwikkelt zich na de geurige bloei eind april en wordt in het najaar intensiever rood.
De bloemen hebben een sterke, heerlijk zoete geur.
Deze is opmerkelijk, de 'reuzenvorm' van die lage kruiper die gaat waar geen enkele andere plant gaan kan: de droge schaduw. Vorst deert ze niet.
Zo hoog opgaand worden het van die lekkere geurende bollen.
De foto is gemaakt in maart in 'Jardin D'Enteoulet'.
Zodra de uit Bhutan, Tibet en het zuidwesten van China afkomstige in onze tuin bloeit wordt iedereen daar hebberig van.
'Beauty Orange' heeft donkergroen - bronskleurig blad en fel oranje schutbladeren.
Ze breidt zich vrij snel uit maar is gemakkelijk binnen de perken te houden.
Wees voorzichtig met het melksap: Niet in ogen wrijven!
Uit het wild in de buurt van Nice, natuurlijk.
Maar evengoed bijzonder sterk en winterhard. Bloei van begin zomer tot herfst.
Misschien wel de allersterkste en beste wolfsmelk van allemaal maar wel soms kortlevend.
Geef ze de ruimte, ze groeit breed uit. Het fijne naaldvormige blad knip je in het voorjaar diep terug.
Iedereen moet deze geweldige gele wolkjes planten.
Een kruising van twee door bijna heel Europa voorkomende soorten (Euphorbia waldsteinii x E. cyparissias). Beide sterk, makkelijk en geschikt voor elke standplaats inclusief droge schaduw. Goed vast, winterhard en gezond.
Ze mag na de bloei of in de herfst teruggeknipt.
Vormt bij ons een contrasterend duo met zwarte Helleborus. Heerlijk.
Een van mijn absolute favorieten wellicht vanwege intensieve kleur, dat fantastische blad en haar imposante verschijning.
De koninginnepage is er net zo dol op.
Met de traag brandende stengel bracht Prometheus het vuur dat hij van de goden gepikt had onder de mensen.
Het blad sterft soms in de zomer af om in de herfst weer op te komen.
Uitstekend winterhard op Corsica, Kreta, Menorca en bij ons.
Ferula gek als ik ben plan ik mijn vakanties rondom hun mogelijke groeiplaatsen. Als ik ze dan ontdek raak ik buiten zinnen. Tussen Barjac en Alès vond ik een paar prachtige populaties van deze superplant.
Het is een van de makkelijkste, heel spectaculair met haar purperen stelen en knoppen die zich spannend en traag afrollen. Dat donkergroene loof en dat bijzondere geel, beter kan ik mijn passie helaas niet uitleggen. Ze is bovendien goed vast.
'Smokey' heeft nog iets donkerder blad dan de bronsgroene Foeniculum vulgare var. rubrum.
Dat donkere blad vind ik net iets aangenamer voor mijn vasteplanten borders.
De smaak is gelijk aan die van gewone groene venkel. Heel vaak gebruiken we het niet in de keuken, dus dan kan het maar beter ook een beetje sierlijk zijn.
Sierlijk bronsgroen blad en vrolijke vaasvaardige schermen, maar vooral ook een groente of keukenkruid. Alle delen van de plant zijn te gebruiken. Als vaste plant vervangt ze voor de gemakkelijke tuinier en minder kritische cuisinier de eenjarige dille, die aanzienlijk meer aandacht vraagt. Ze zaait zich als je de uitgebloeide schermen laat staan, rijkelijk uit.
Plant je ze niet voor jezelf, doe het dan voor de Koninginnenpage. Haar rupsen zijn dol op het loof.
Deze bijzondere witte aardbei met rode zaadjes is terug gekweekt uit een originele kruising tussen Fragaria chiloensis x virginiana. Dicht bij wild dus, geen manipulatie.
Ze maakt veel lange ranken die je het beste af en toe weghaalt.
Zeer zoet en aromatisch met een lichte ananassmaak.
Een tikkeltje vreemd maar wel heel lekker.
Aromatische wilde bosaardbei met een wat grotere langwerpige vrucht.
Een voor bosaardbei relatief rijk dragende variëteit.
Bruikbaar als bodembedekker onder bijvoorbeeld een fruitboom of langs randjes. Maar mag natuurlijk ook in de moestuin..
In het voorjaar ranken weghalen als je netjes wil telen.
Een soort doordragende geel-witte bosaardbei met een voortreffelijke smaak.
Zeer groeikrachtig en gewillig bloeiend.
Haal voor meer productie wel wat ranken weg en stek het tweede jaar van de ranken nieuwe planten voor oogst het derde jaar.
Laten verwilderen kan ook.
Alleen vogels zien er niets in.
'Rügen' is een oud Duits ras bosaardbei geselecteerd op productie, deze verbetering belooft zelfs nog iets meer opbrengst en minder ranken.
Het zijn geen kiloknallers en ze worden daarom ook niet of nauwelijks commercieel geteeld. Maar ze zijn natuurlijk fantastisch van smaak.
Je kunt ze het beste zien als gezonde bodembedekker waar in de zomer snoepjes aan groeien.
Siertuin en moestuin ontmoeten elkaar in het midden zonder concessies te doen. Ze kan zo in je border of je vrolijkt er je moestuin mee op.
De bloemen van deze bodembedekker zijn geweldig als het je kleur is en de vruchten smaken fantastisch als je van aardbei houdt.
Het is een win-win plant, ook erg leuk in potten.
Dit is een in Nederland ontwikkeld zaadvast zaairas.
De bloemen zitten aan lange stelen die hoog boven het blad uitsteken en hebben een heerlijke appelbloesem kleur.
Pas als de vruchten gaan rijpen gaan ze hangen.
De vruchten hebben een bijzonder aromatische smaak.
Een heerlijke plant ook in pot.
'Meidrank' zeggen de Walen vanwege de frisse voorjaarsdrank gemaakt met het blad en de bloemen. Het is bovendien een traditionele (ouderwetse) makkelijke bodembedekker voor de niet te droge diepe schaduw. Zet ze maar in vergeten hoekjes onder de struiken.
Wanneer Asperula wordt gedroogd neemt de hooi-geur toe, de stof die dat veroorzaakt heet cumarine (in grote hoeveelheden giftig). Een bosje aan het hoofdeinde helpt dankzij dat stofje bij het inslapen.
Toen ik 20 was trok ik met een rugzakje door Frankrijk om kruiden te verzamelen. Dit was een van mijn trofeeën. Geneeskrachtige werkingen zijn onder andere: Diuretisch, ontstekingsremmend, wondgenezing, spijsvertering, tegen slapeloosheid en kalmerend.
Het wordt ook gebruikt als vegetarisch stremsel voor kaas, vandaar; Labkraut.
Maar het is vooral ook een leuke inheemse plant waar insecten en vlinders veel baat bij hebben.
In het prachtige l'Aquila (Abruzo) kreeg ik na het eten in een restaurant een bijzonder bitter drankje: Liquore Genziana gemaakt door de moeder van de eigenaresse.
Helaas kwamen we tijdens onze wandeling de dag erna net niet boven de vereste 1200 meter. In de Pyreneeëntroffen we haar wel.
Het is een echte bergplant die het hier ook prima doet.
Het gerimpelde blad lijkt een beetje op dat van Hosta. Ze maakt een lange penwortel.
Geranium is de ruggegraat van de romantische tuin. Ze zijn betrouwbaar en vragen weinig verzorging.
'Ann Folkard' is een indrukwekkende plant met een waanzinnige kleur bloemen. Het blad loopt geel uit om aan het eind van het voorjaar traag groen te worden, de bloemen verkleuren van licht naar donker paars. Ze groeit breed uit maar wortelt niet verder buiten het hart. Het is een kruising van G. procurrens x G. psilostemon.
Het jonge blad is goud-geel, vooral in het voorjaar, als het uitloopt.
Een sterke en makkelijke plant die niet al te snel groeit. Ze staat bij ons al bijna 10 jaar op een plekje.
Bescheiden voorjaarsfrisheid.
De roze versie van 'Rozanne' en 'Jolly Bee'.
Eindeloos bloeiend dus en dezelfde wat spreidende groeiwijze, maar dan met donker geaderde roze bloemen. Ze kan met haar getekend, licht gevlekt blad snel een groot stuk bedekken. In een milde herfst bloeit ze tot december of de eerste nachtvorst
Uiteindelijk sterft ze helemaal af om vrij laat in het voorjaar weer op te komen.
Net als 'Rozanne', gevonden door Marco van Noort.
Nog een meisjes geranium met psilostemon bloed; de kruising van 'An Folkard' met 'Patricia'. Dit keer genoemd naar de vrouw van onze fantastische collega en bondgenoot Thierry Delabroye.
Het blad is goudgeel in het voorjaar de bloemen zijn met 5 cm aanzienlijk groter dan die van 'Patricia' waarvan ze ook de kruipende groeiwijze en extreem lange bloeitijd heeft.
Met mascara.
Deze inheemse geranium met bijzonder donker blad en daarmee contrasterende witte bloemen is een vrij recente introductie.
Het blad is bijna zwart en de bloemen zijn fijn grijs geaderd.
Op te droge grond kunnen ze last krijgen van meeldauw.
Freaky plant voor bijzondere hoekjes.
Ware het niet dat er de laatste jaren zo eindeloos veel geweldige nieuwe introducties zijn, dan was dit onbetwist de Geranium van het Millennium. Super blauw en zeer breed uitspreidend.
Deze bloeit zo lang en rijk dat je serieus het risico loopt er bloemmoe van te worden.
Trendsetter voor een hele nieuwe generatie geraniums.
Hetzelfde geurende blad met rode herfstkleur als bij 'Biokovo'.
'St Ola' is een langer zuiver wit blijvende vorm en heeft wat grotere bloemen met overlappende bloemblaadjes.
Er bestaat geen heilige met deze naam, vermoedelijk wordt de koning der Vikingen Olaf bedoeld die in 1033 in Schotland overleed en aan wie daar zelfs een kerk werd geweid.
Heet en zonnig geplant is dit een super ding. Net als de soort, heel heftig in een korte zeer rijke bloeiperiode.
Je mag ze terugknippen na de bloei, maar dan gaan ze niet herbloeien. De plant verjongt er wel van en krijgt fris nieuw blad.
Een explosieve border beauty zonder weerga.
Nog een vrij en nieuwe en ook nog maar sinds kort in ons sortiment.
Wat we wel al zeker weten dat het net zulke makkelijke planten zijn als de rest van de Geum. en ook bijen en vlinders zullen er wel net zo blij van worden vooral ook omdat zo betrouwbaar lekker vroeg bloeien.
Hopelijk is het dan ook al mooi vliegweer.
Lekker fris geel met een vleugje rood en oranje, een heerlijk ongecompliceerde en makkelijke plant met een natuurlijke uitstraling.
Voor een opgeruimd en evenwichtig gemoed.
Ze verricht betrouwbaar en zeer vroeg dat mooie wondertje.
Geum zijn zeer betrouwbare vaste planten die vroeg bloeien. Tussen de Helleborus en de Geranium, zeg maar.
Nachtvorst deert ze niet en de vroege bloei maakt hun sprankelende kleuren extra spectaculair.
Deze recente introductie groeit compact en bloeit op korte stelen met aankijkende bloemen. Na een hoogtepunt in het voorjaar blijft ze bloemen maken.
Bijzonder aansprekend met talrijke relatief kleine diep donker rode bloemen met een kastanjebruin hart.
Een nieuwe relatief lage cultivar die explosief, soms wat snel verbloeit.
Makkelijk, onverwoestbaar zelfs.
Een prairieparel.
En eindelijk ook dwergjes onder de zonnekruiden.
Dit is echt een kleintje. Je gelooft je ogen niet.
Nog steeds niets voor potten omdat ze daarvoor te laat bloeien. Maar zoveel te meer voor de border waar ze nu pas in het najaar echt op de voorgrond mag staan.
Net zo makkelijk.
Deze in 2012 geïntroduceerde, Nederlandse vinding van Arie Blom behoort tot de nieuwe generatie dwerg-Helenium.
De bloem-blaadjes hebben een rafel randje en zijn een beetje opgekruld.
De kleur deed Arie denken aan de middagzon, vandaar de naam.