Heerlijk eigenlijk, deze. De bloemen beginnen wit en blijven dat lang tot ze bleekjes roze kleuren.
Een oude roze-bloeiende variëteit.
Een trage groeier met een goede habitus. Vrij lange, wat open aren.
Het blad is grijzer dan bij 'Loddon Pink' de bloemen zijn veel bleker dan die van 'Rosea'.
Aangenaam zoet van geur.
Lijkt in bloeikleur precies op 'Hidcote' en 'Peter Pan', maar is groter en voller, statiger door een vleugje zilver in het blad en de bloemstengels zijn iets meer vertakkend. De plant is mooier van bouw; heeft een betere habitus dan 'Hidcote'. Wij denken net als de beoordelaars tijdens de 'Field Trial' in Wisley dat deze veel beter is. Met dank aan Norfolk Lavender (selectie: ca 1964, introductie onder deze naam: 1985 ca). Vrij sterk van geur.
Sterk, standvastig, krachtige volle groeier.
In de omgeving van Sault en vooral in Ferrassières wordt veel lavendel gekweekt voor 'bouquets de lavande'. De Ferrassières hebben hun eigen rassen waar wat mysterieus over wordt gedaan. Dit is zo'n boeketjes-ras, gekregen van en benoemd naar de chansonnier door Catharine Liardet uit Sault. 'Jean Ferrat' is door ons in 2014 geïntroduceerd en nog nergens anders verkrijgbaar.
Indrukwekkend lange donkere aren met dikke poezelige boeketten bloemen.
Lijkt op 'Beechwood Blue' maar iets kleiner en meer spreidend van groeiwijze, kortere bloeiaren, grijzer en meer aromatisch blad.
'Hidcote' blijft iets lager. Introductie van voor 1963 door Thomas Carlile, Loddon Nurseries, Berkshire, Engeland.
Een goede, vrij donkere vinden wij en de Royal Horticultural Society beaamde dat met een Award of Garden Merrit.
Langgerekte aren met lichtroze bloemen. Midden hoge bossige planten met vrij groen blad. Goed van geur. Introductie van voor 1950 door Thomas Carlile, UK.
'Loddon Pink' is super, eerst heel lang wit en dan langzaam meer en meer roze.
Een van de witste onder de roze.
Wij waren overdonderd toen we deze fantastische plant in 2003 voor het eerst zagen.
Breed, grijs blad, grote bloemen van een vibrerend zacht violet in donker paars violette knoppen.
"A marshmallow of a plant" zegt Simon Charlesworth treffend. Dat zou behalve op de met velours bekleedde knoppen ook op het brede, sterk geurende en zeer grijze blad kunnen slaan. Gevonden door Peter Carter in Nieuw Zeeland.
Spekkies voor de neus.
Nederlands erfgoed geïntroduceerd door Moerheim en afkomstig van Kasteel Middachten in Rheden voor 1923. Waarschijnlijk een zaailing uit in Frankrijk wild verzameld zaad.
Licht van kleur met relatief donkere knoppen. 'Middachten' heeft de reputatie wat vocht gevoelig te zijn, dat kunnen wij niet beamen.
Oud Hollandse lavendel.
Dit is wellicht de beste en meest vitale roze. De bloemen in langgerekte aren hebben als ze open gaan een donker sterretje (net als 'Little Lottie').
Een gezonde krachtige groeier. Goed sluitend grijs blad. De struik heeft een mooie vorm. De geur is prima.
Geïntroduceerd door Norfolk Lavender.
Onze favoriete roze. Lekker gezond en groeikrachig.
Zuiver wit, rijk bloeiend, zeer compact, nauwelijks groter dan 30 cm in bloei, zelfs zeer oude planten blijven zo laag.
Goed winterhard zoals alle angustifolia, maar wat vocht gevoeliger dan de meeste en geen liefhebber van woekerende buurplanten. Voor een open zonnige plek dus.
De allerlaagste witte.
Deze is in de jaren 90 vanuit Frankrijk ingevoerd naar Nieuw Zeeland en daar door Peter Smale benoemd.
Sindsdien ook wel bekend als de drie doelen lavendel; olie, bosjes, sier.
De olie wint regelmatig gouden medailles.
Hij groeit bijzonder snel zodat 5 of 6 per m2 voldoende is. Lange (7-10 cm) onderbroken aren met violette bloemen en donkere knoppen.
Een professionele performer.
Aan de prijswinnende 'Hidcote' is nog het een en ander te verbeteren. Dat weten we en we zien door de jaren heen steeds meer sterke kandidaten voor de troonopvolging. Dit is er zo een:
Diep donker met dikke aren, zeer compact en bovendien herbloeiend.
Gevonden omstreeks 1999 door Lammert Koning. Maar pas sinds kort beperkt beschikbaar.
We komen steeds tekort.
Een erg goede, zeer volle vitale plant die zich geweldig laat snoeien. Je ziet dan meteen nieuwe groei tot diep in de plant.
Het is de hoogste van de zo veel gevraagde aller donkerste cultivars.
Van laag naar hoog: 'Peter Pan', 'Hidcote', 'Imperial Gem' en dan pas 'Siesta'.
Een van de beste en zeker de meest volle snoeibestendige donkere. Onze favoriet.
De meest grijze maar ook een van de langstbloeiende angustifolia. De donkere bloemen vormen een scherp contrast met het lichtend grijze blad.
Een cultivar met veel impact en klassieke uitstraling. Deze ga je zeker onthouden als je hem hebt zien bloeien. Meestal houdt de rijke bloei aan tot oktober. (De foto is in oktober gemaakt.)
Uitzonderlijk lang bloeiend.
Zeer lage compacte plant met grijsgroen blad, Hoogte 30 cm! Met dezelfde bolronde groeiwijze als 'Cedar Blue', maar dan lager.
Zacht van kleur en uitgebalanceerd van voorkomen.
'Little Lottie' is de roze vorm van dit kussentje.
Heerlijk zo'n kussentje op een muurtje.
Opnieuw een vrij recente introductie. Wij zijn heel blij met deze reeks nieuwe compacte lavendels. 'Little Lady' is zeer geschikt voor lage heggetjes of om in potten te houden. Rijk bloeiend en mooi van groeiwijze met een luchtige sprookjesachtige uitstraling in knop. Ze heeft een sterke aangename geur.
Geselecteerd door Rumer Hill Nurseries in Welford on Avon, Warwickshire.
How low can we go?
Puur destillaat van lavendelbloemen. De olie wordt in een destilleerkolf of alambiek met behulp van stoom onttrokken aan de bloemen.
Deze olie kan medicinaal en culinair worden gebruikt. Je kunt er lavendelcake of lavendelijs mee maken. Hij mag puur worden gebruikt bij insectenbeten of verbrandingen en geeft dan onmiddellijk verlichting. We bestrijden er effectief parasieten mee bij onze schapen, kippen en honden. Paarden hebben we niet, maar die hebben er ook veel baat bij.
eigenschappen: reguleert het zenuwstelsel, harmoniserend, kalmerend, lust opwekkend, anti-depressief, geneest brandwonden, koortsdrukkend, tegen kramp, bij allergie, verzacht insectensteken
Flesje met druppeldop, circa 10 milliliter.
Zeer geliefd vanwege het bijna witte grijze blad en de compacte lage groeiwijze.
Korte aren met donkere bloemen sterk grijs-viltig behaard. Vrij laat bloeiend.
Een kruising van Lavandula angustifolia x lanata (wollige behaarde lavendel). Prima winterhard mits droog en zonnig geplant.
Gevonden in de jaren 80, in Kew, Royal Botanic Gardens, UK.
Liefhebber van elfstedentochten, dus droog.
Een kruising van Lavandula angustifolia met Lavandula lanata (wollige lavendel).
Ze heeft donkere bloemen in typisch taps toelopende lange aren, dus dik van onder en spits van boven op lange elegante bloemstengels.
Lavandula x chaytorae staat graag droog.
Je mag ze stevig terugsnoeien als ze in het voorjaar aan de groei gaan.
Lange wapper met poederwit, grijs blad.
Opgaand groeiende, sterk aromatische witte lavandin die doorbloeit tot de herfst.
Van jongs af aan streng snoeien, met name in het voorjaar en niet te kort voor de winter.
Witte lavandin duikt onder zeker 6 verschillende namen op terwijl er slechts 2 verschillende klonen zijn. Ik ga er tot iemand mij van het tegendeel overtuigt van uit dat 'Hidcote White' en 'Alba' dezelfde cultivar zijn.
Duidelijk fijner en compacter van bouw dan Lavandula x intermedia 'Alba' ('Hidcote White'). In de bloemen is soms op een charmante manier nog een vleugje porselein blauw te zien, vooral bij kouder weer. Violet is vluchtig. Ze groeit als 'Grosso': Het blad blijft vrij laag bij de grond en de 50 cm lange bloemstengels bepalen de uiteindelijke hoogte van 90 cm. Deze bloemstengels gaan elegant uitspreiden wat de uiteindelijke breedte geeft.
De belangrijkste lavendel op meer dan 2/3 van de zuidfranse productie velden heeft sinds de introductie door Pierre Grosso in 1972 stormachtig terrein veroverd.
Het blad blijft relatief laag, maar maakt uiteindelijk een mooi rond heuveltje met vertakkende 50 cm lange bloeistelen die breed naar buiten kunnen staan. Rijk aan etherische olie met een zoete kamfer geur. De bloemaren zijn 5,5 tot 9 cm lang, smal en spits in knop en uitgroeiend tot gedrongen taps toelopend.
Puur destillaat van biologisch geteelde lavandinbloemen. De olie wordt in een destilleerkolf of alambiek met behulp van stoom onttrokken aan de bloemen.
Dit is de sterkst geurende lavendel, hiermee verfris je je hele huis.
Een flesje vakantiegevoel.
eigenschappen: opwekkend, verfrissend, geestversterkend
Let op: Dit is geen plant maar de etherische olie van deze lavendel in een flesje met druppeldop, inhoud circa 10 milliliter.
De originele 'Grappenhall' werd rond 1902 in Engeland geïntroduceerd door Clibran, Altricham.
Wat wij tegenwoordig kennen als 'Grappenhall' is niet dezelfde plant vandaar deze nieuwe naam op gezag van Tim Upson en Susyn Andrews.
Niet zo donker dus, maar wel lange aren en lang breed en grijs blad.
Wannabe 'Grappenhall'.
Een introductie van Peace Tree Farm uit 2012. Door ons ook datzelfde jaar nog voor het eerst opgepot.
Het bijzonder zilver en breed blad met voor lavandin erg donkere bloemen maken dit bijzonder de moeite waard.
Een forse, lang bloeiende, sterke, vocht en koude resistente plant met een statige habitat.
Een in zuid Frankrijk van nature voorkomende hybride.
Maar deze is als tuinkruising midden jaren 50 gevonden in Canada.
Ze wordt veel gekweekt in Californië voor verse boeketjes, en potpourri, minder geschikt voor olie productie.
Een grote opgaande struik uit de Mitcham Group met tot 70 cm lange stengels.
Geliefd bij vlinders en een van de sterkst bloemig zoet geurende.
Een doorbraak binnen het geslacht: 'Lilac Lady' bloeit bijna lavendel-violet tegen een achtergrond van zachtgrijs blad. Voor mij is dit een verheffende combinatie. Wellicht minder opvallend dan 'Barnsley' of 'Bredon Spings' maar heel overtuigend. Een van de toppers uit ons sortiment en niet alleen vanwege de hoogte. 'Lilac Lady' is wel gevoelig voor natte kou en bloeit wat minder rijk als er te veel is gesnoeid.
De blauwste en bijna meest grijsbladige Lavatera
Dit is een van de meest succesvolle pogingen 'Barnsley' te verbeteren. Ze lijken op elkaar, zijn beide wit met een donker hart. De oude bloemen bij 'Blushing Bride' verkleuren echter niet naar roze wat een goede eigenschap is. 'Blushing Bride' groeit wat minder krachtig en blijft ook iets lager.
De levensduur lijkt ons ook wat langer.
Ze zou er bijna van gaan blozen.
We kennen ze allemaal, deze lavendelzakjes van Provençaalse stof die je klerenkast fris en fruitig en insectenvrij houden.
Het stof van deze zakjes heeft meer klassieke motieven.
Gevuld met 18 gram geurlavendel of lavandin.
Klassieke bloemen met een twist zijn leuk.
Deze is prima winterhard en zeer makkelijk.
Heeft een lang leven, ook in de vaas.
Vrolijk braaf vertier.
Oorspronkelijk inheems.
Het zijn ouderwetse planten met inheemse wortels. Uitstekend geschikt dus voor onze tuinen sterk en makkelijk en ook aantrekkelijk voor nuttige insecten, bijen en vlinders.
Compact en rijk bloeiend.
Half gevuld, dus nog wel met een open hart.
Het geheim van eeuwige schoonheid.
'Borealis' is een kruising van 'Kiev #8' x 'Tomichka' gemaakt door de Universiteit van Saskatchewan.
Het is een vroeg, gezond en vitaal ras. De 1,5 cm grote geblokte vruchten rijpen vanaf begin juni. Van een volwassen plant haal je in 2 weken zo'n 2 kg oogst.
Ze is niet goed zelfbestuivend, combineren met een of meerdere andere rassen is daarom nodig.
Iets later rijp (tegelijk met aardbeien) dan 'Atut' waar dit een goede bestuiver voor is.
In de rij planten op 1m afstand of vrijstaand. Plant liefst een paar verschillende rassen.
De smaak lijkt op die van bramen met wat bosbessen en kiwi. Een volwassen struik geeft tot 3 kg bessen soms meer. Geweldig ook voor wijn.
Bevroren bessen smelten heerlijk op je tong.
Bessenijstruikjes.
Deze Poolse variëteit bloeit bijzonder vroeg en groeit fors opgaand. De bessen zijn aangenaam zoet-zuur van smaak. Ze rijpen vanaf half mei.
Honingbessen komen van nature zeer noordelijk voor en zijn dus ook uitstekend winterhard. Voor een goede bestuiving is het aan te raden een aantal verschillende rassen bij elkaar te planten. 'Zojka' kan het wat dat betreft goed vinden met 'Wojtek'.
Had ik al verteld hoe gezond ze zijn? Ze bevatten meer vitamine C dan sinaasappels, zijn kijk aan kalium, ijzer en fosfor en zijn zo energierijk als druiven.
Twee tot 5 kg per struik zoetzure vruchten met een bittertje oogst je de komende dertig jaar per struik eind mei, begin juni.
Meerdere rassen bij elkaar geeft meer opbrengst.
'Altai' is een extreem winterharde Slowaakse variëteit.
Blauwe honingbes bloeit in april en de vruchten rijpen in juni.
Rijp zijn ze ook van binnen paars-blauw, onrijp smaken ze bitter. Bij twijfel dus even proeven, ze horen fris-zoet te zijn.
Ze zijn zelfbestuivend maar als je verschillende rassen bij elkaar plant dragen ze beter.
'Wojtjek' is een professioneel Pools ras.
Deze kruising in 1920 gevonden in
Darmstadt van Lonicera fragrantissima met Lonicera standishii is compacter en lager dan de best forse fragrantissima. De geur is mogelijk nog iets intenser. Verder lijken ze sterk op elkaar.
Ze maakt een struik met doorgebogen vervellende, vriendelijk lichtbruine takken en donkergroen blad.
Als het meezit maakt ze in de zomer donkerrode bessen.
Gelukkig makend contrast van dubbel diep rood met zuiver zilver bij deze bijzondere plant gevonden in de kwekerijtuin van Christine Stott in Buckinghamshire.
Een spectaculaire verbetering van wat tot nu toe vanwege de foute kleur wat 'gewoontjes' werd gevonden.
Ze leven niet bijzonder lang tenzij je ze om de paar jaar verjongt door ze te delen.
Ze bloeit zo geweldig lang omdat ze vrijwel geen zaad maakt.
De wondervrucht die volgens sommigen het eeuwige leven dichterbij brengt terwijl anderen wijzen op gifstoffen als atropine die bij de plantenfamilie (aardappel, tomaat) horen. Vast staat dat tussen al dat 'gif' heel veel gezonde vitamines schuil gaan en dat gif met mate ook heel gezond is.
Afkomstig uit China, warmte minnend. Ze groeit verwilderd in onze duinen. Gedoornde struik met smal zilver blad.
De vruchten zijn goed te drogen en lekker in salade.
Oranjerode tomaat van flinke afmeting, recordvruchten wegen dicht naar de 1 kg.
De doorgesneden vruchten lijken op de binnenkant van een ananasvrucht.
Het vruchtvlees is zeer sappig, vlezig en zoet, vrijwel zonder zaadjes. Kweek ze onder een afdak of in de kas.
Zeer zoet en erg nat.
Alweer een zwarte en niet voor niets, want het zijn misschien wel de lekkerste. Dit zou zelfs de aller lekkerste zwarte zijn. Je ziet het al aan de groene zweem rond de steeltjes, dat duidt op aromatische zoete smaak. Typisch voor zwarte tomaten.
Deze rijpt vroeg, maar zet ze toch liefst in de kas.
Dit ras is in Rusland gevonden
Die donkerrode, bijna zwarte rassen zijn meestal de zoetste en vaak ook erg aromatisch.
Deze paart die prima smaak aan een handzaam bijna kerstomaten formaat.
Makkelijk rijpend, barstvrij en betrouwbaar.
Heerlijk en handzaam.
Een oud, Siberisch ras met prachtig, diep kastanjebruinrode vruchten. De opbrengst van de iets pruimvormige vruchten is hoog.
En de smaak...: glad, fris, ietsjes zout.
Hoog groeiend soort. Houdt er rekening mee dat je het aanbindtouw tegen het einde van de teelt misschien een beetje wil vieren.
Voor een prinselijke salade.
Ook dit is een zogenaamde 'bicolor' van Brad Gates (Wild Boar Farms, USA. 2016).
De hartvormige vruchten wegen ongeveer 150 gram en hebben een zoete fruitige smaak.
Ze heeft een sappige biefstukstructuur.
De geel-oranje-rood gestreepte vruchten van deze pruim-kerstomaat zijn ongeveer 5 cm lang en hebben een gewicht van 20-25 gram.
Dit type tomaat is vrij nieuw en heet in keukentermen 'Julienne tomaat' omdat je er reepjes van kunt snijden 'a la Julienne'.
De smaak heeft een vleugje ananas (niet mijn ding behalve als het om tomaten gaat) en dat heerlijke zoetzuur van goede tomaten.
Kerstomaatjes laten zich net zo makkelijk telen als eten.
Een historisch ras van de wederdopers uit 1885, genoemd naar de Brandywine-rivier in Pennsylvania. De vruchten zijn klaar voor de oogst als ze oranje-groen gestreept zijn en rijpen na tot donker-rozerode kleur. Een vleestomaat van wel 350-450 g met een zeer aparte "hemelse" smaak. Op tijd blad plukken en dieven om ziekten te voorkomen, teelt in de kas geeft de beste resultaten.
De originele 'Brandywine' was eind 19e eeuw een doorbraak. Zulke grote tomaten hadden ze nog nooit gezien.
Het is een typische vleestomaat met een milde smaak.
Heerlijke kleine, zeer zoete groen gestreepte mini tomaatjes van 20 tot 25 gram.
Kerstomaten staan het dichtst bij wilde tomatensoorten en zijn daardoor ook minder ziektegevoelig.
Bovendien is het voor de plant makkelijker te behappen kleine vruchtjes te maken en te laten rijpen dan steeds grote zware vruchten te moeten onderhouden.
Veel makkelijker dus dan vleestomaten.
Een roze reus met stevig vlees en weinig zaad.
Rijp in 80 dagen.
Zeer productief met vruchten tot een kilo.
Vol smaak en aroma. Geweldig voor salade.
Voor de kas.
Kostelijk, zeer sappig en een beetje vreemd voor een kooktomaat; plat van vorm.
Geschikt voor inkoken en salade.
Een van onze favorieten voor sausen.
Diep rood glanzend en gelobt.
Net pompoentjes, maar dan veel lekkerder.
'Flin Flon' is gevonden bij een oude tuinier in een klein dorp op de grens tussen Saskatchewan en Manitoba, Canada. Deze tomaat is nog zo zeldzaam dat zelfs de bewoners daar er nog niet van hebben gehoord.
Ze heeft aardappelblad, vruchten van ongeveer een halve kilo met roze vruchtvlees en een zoete smaak.