Misschien wel mijn allerliefste roos ooit, hoewel ze een paar nadelen heeft: Ze is niet volledig winterhard en kan dus na tien jaar opeens door vorst worden geveld. Ze groeit als een gek. Tegen onze winkel geplant groeide ze ongemerkt achter de dakpannen 6 meter omhoog om er bij de nok weer uit te komen.
Jarenlang genoten we die heerlijke kleur die maar een maand aan houdt met volle teugen.
De geur is een vleugje viooltjes.
Deze inheemse roos groeit graag in de volle zon in niet te natte kalkrijke grond vaak in combinatie met sleedoorn en meidoorn en in bosranden. Bijen en andere nuttige insecten vinden er hun voedsel en zorgen voor bestuiving. De flesvormige 2 cm lange botteltjes worden in de winter graag gegeten door vogels waaronder koperwiek en kramsvogel. Ze bloeit in juni en juli met 4-6 cm grote bloemen. Ze is bij ons 'aangewaaid' en staat prominent langs het pad naar ons kweekveld.
Eindelijk hebben we haar, die Chinese roos met die gekke gestekelde bruine bottels.
De donkerroze bloemen lijken op die van de gewone bottelroos, of rimpelroos en hebben ook een zachte geur.
Ze heeft fijn gedeeld blad, forse doorns en een afbladderende bast zoals je soms bij esdoorns ziet.
De zoete bottels zijn eetbaar, en heel gezond, maar ook harig ze zouden worden gebruikt bij het gisten van wijn en om kanker te genezen. Verwacht daar niet te veel van.