Een echte Slavische plant, wild voorkomend in Joegoslavië, Albanië, Bulgarije en Roemenië waar ze in struikgewas en open bossen te vinden zijn. De kleur is zeer bruikbaar en de textuur mag er, hoewel een tikkeltje wild, ook best zijn. De kleine platte bloemhoofdjes staan op lange elegante stelen. Aan de basis vormen ze een scabiosa-achtig bladrozet. De totaal indruk is natuurlijk maar ook opvallend.

Zaait zich ook lekker zelf verder.

Uit een soort graspol van breed puntig blad worden deze pijlen afgeschoten.

Het verloop van groen naar geel is heel aangenaam bij deze cultivar uit 1940. De stelen zijn stevig.
Vuurpijlen kunnen wat onregelmatig bloeien. Ze hebben vooral warmte nodig. Maar als ze eenmaal gaan, dan gaan ze goed.

Heerlijk exotisch.

Uit het mediterrane Zuid Afrika deze heerlijke exoot voor gekke accentjes in je bijzonder creatieve borders.

Als zaailing gevonden in Engeland door Paul Stringer en vernoemd naar zijn vrouw die dol is op felle kleurtjes.

Zelfschonend (uitgebloeide bloemen vallen snel af) en zeer lang bloeiend.

Sprankelend.

Verkleurend van zacht groen naar bijna wit.

Het blad in de winter graag er aan laten als dekentje. In het voorjaar mag er zo nodig wat aan geknipt worden.

Nice Queen.

De naam lijkt niet helemaal juist gespeld maar ik spreek Bob Brown, wiens zoon haar vond en benoemde niet tegen.
Het ding is; deze heeft erg dikke bloemtrossen en is daarmee bijzonder feestelijk. Ze zijn er vooral trots op dat ze alleen onderin van kleur veranderen.
Voor een plant uit Zuid Afrika is ze bovendien extreem winterhard maar ze blijft exotisch en oh ja, een AGM.

Wat willen we precies nog meer?

Een lage zeer rijk bloeiende vorm.

Bloemen aan bronsgroene stengels die verkleuren van warm oranje-geel naar room-wit.

Het doorbuigende blad blijft relatief laag.

Gemakkelijk bloeiend en voor een vuurpijl zeer vorstbestendig.

Ik begin ze steeds meer te waarderen deze feestelijke planten die van de zomer een vurig feestje maken.

Deze rijke bloeier is nog vrij nieuw in ons sortiment en zou prima winterhard zijn.

Uitgebloeide bloemstengels wegknippen stimuleert de vorming van nieuwe.

Imposante, stevige, manshoge bloemstengels met tot 25 cm lange bloemtrossen.

Het blad komt tot ongeveer een meter.

Voor wel heel bijzonder spektakel.

Dit met van die reuze blauwe Eryngium en we hebben al een monumentaal feestje.

Op de foto in onze tuin tussen Deschampsia.